برای دانلود فایل ها، اینجا کلیک کنید.

متقاضیان حمایت بین المللی و ذی نفعان حمایت بین المللی که تحت هیچ بیمه درمانی نیستند و توانایی مالی برای خرید بیمه درمانی یا پرداخت هزینه خدمات بهداشتی ندارند ، حق دسترسی به خدمات بهداشتی درمانی رایگان که توسط موسسات دولتی ارائه می شود را ، به مدت یک سال پس از ثبت نام پناهجویی را  دارند . این محدودیت یک ساله برای افراد با نیازهای ویژه و کسانی که ثبت نام بیمه آنها توسط وزارتخانه مناسب تشخیص داده شده است ، در نظر گرفته نمی شود و آنان همچنان می توانند از خدمات بهداشتی رایگان بهره مند شوند.

برای دسترسی به خدمات بهداشتی رایگان بدون هیچ محدودیتی، نیاز به مدرک شناسایی در خواست حمایت بین المللی یا مدرک شناسایی دارنده حمایت بین المللی، صادره توسط  مدیریت اداره مهاجرت استانی و  دارای شماره شناسایی خارجی شما که با شماره 99 شروع می شود، را دارید. بنابر قانون، درخواست کنندگان و دارندگان حمایت بین المللی می توانند به خدمات درمانی رایگان در استانی که ثبت شده اند، دسترسی داشته باشند.

اگر شما با وجود داشتن کارت شناسایی دارای شماره 99 و صادره توسط مدیریت اداره مهاجرت استان،نمی توانید در شهر ثبت نامی خود، به خدمات بهداشتی دسترسی پیدا کنید، برای اطلاعات بیشتر می توانید به دفتر مدیریت اداره مهاجرت استانتان مراجعه کنید.

از آنجا که بیش از یک سال از درخواست شما برای حمایت بین المللی می گذرد ، دیگر نمی توانید از خدمات بهداشتی رایگان بهره مند شوید ولی اگر فکر می کنید نیاز خاصی دارید یا بیماری مزمنی دارید و نیاز به درمان و پیگیری وجود دارد ، برای درخواست خود ، گزارشات پزشکی که از سوی بیمارستان های دولتی یا سایر نهادهای بهداشت عمومی صادر شده است ، را به اداره کل مدیریت مهاجرت در استان ارائه داده و درخواست ادامه بیمه بدهید.

اگر هنوز ثبت نام نکرده اید، ممکن است فقط برای خدمات درمانی اورژانسی و خدمات درمانی برای بیماریهای مسری به انستیتوهای مراقبت اولیه مراجعه کنید. برای جلوگیری از هر گونه محدودیت در دسترسی به خدمات درمانی ، به شدت توصیه می کنیم که در خواست حمایت بین المللی خود را در اولین فرصت ممکن،تکمیل کنید.

از دارندگان حمایت بین المللی اجازه اقامت انتظار می رود که هزینه خدمات درمانی دریافتی را از منابع درآمدی خود پرداخت کنند.

یکی از الزامات کلیدی برای گرفتن اجازه اقامت، داشتن یک بیمه درمانی معتبر در تمامی طول اجازه اقامت می باشد. بنابراین، افرادی که دارای مجوز اقامت می باشند، ملزم هستند که  در صورت احتیاج، به این بیمه درمانی متکی باشند. بنابر این برای  کسانی که دارای مجوز اقامت می باشند، امکان ندارد که از خدمات درمانی رایگانی که در اختیار درخواست کنندگان یا دارندگان حمایت بین المللی می باشد، برخوردار شوند.

یک مدرک شناسایی دارای شماره شناسایی خارجی که با شماره < 99 >  شروع می شود، برای متقاضیان و دارندگان حمایت بین المللی صادر می شود. اگر هیچ بیمه درمانی ندارید و توانایی پرداخت هزینه را هم ندارید ، می توانید به مدت یک سال پس از ثبت درخواست حمایت بین المللی خود ، از خدمات ارائه شده توسط موسسات بهداشت عمومی بصورت رایگان بهره مند شوید.

شما می توانید از موسسات درمانی  اولیه پزشکی برای دریافت تشخیص اولیه، درمان و خدمات توانبخشی بازدید کنید. مراکز درمان، مراکز تنظیم خانواده و مراقبت از نوزادان و مادران، ومراکز سل های ریوی به عنوان انستیتوهای مراقبت پزشکی اولیه عمل می کنند. همچنین در برخی از استانها ” مراکز بهداشتی مهاجرین ” وجود دارد که به عنوان فراهم کنندگان مراقبتهای اولیه پزشکی خدمت می کنند. تمامی این مراکز، همینطور تستهای نمایشی ( اسکرین ) و ایمن سازی برای بیماریهای مسری، خدمات تخصصی برای کودکان،  بچه ها و نوجوانان، همچنین خدمات پزشکی باروری و زایمان را فراهم می کنند.

شما همینطور میتوانید مستقیما به انستیتوهای بهداشت متوسطه یا عالی مراجعه کنید. در حالیکه بیمارستانهای دولتی، انستیتوهای پزشکی متوسطه به حساب می آیند، بیمارستانهای دانشگاهی و بیمارستانهای آموزشی و پژوهشی ، انستیتوهای بهداشت عالی به حساب می آیند.

با این حال، لطفا آگاه باشید که بجز موارد اضطراری، ممکن است قادر نباشید که بدون ارجاع قبلی به خدمات رایگان در بیمارستانهای دانشگاه یا بیمارستانهای آموزشی و پژوهشی دست پیدا کنید. علاوه بر این، ارجاع به بیمارستانهای آموزشی و پژوهشی و انستیتوهای درمانی خصوصی محدود به خدمات مراقبتهای اورژانسی و شدید، همچنین جراحتهای ناشی از سوختگی و درمان سرطان می باشد.

اگر در مورد درخواست حمایت بین المللی شما تصمیم منفی دریافت کرده اید ، یا درخواست شما پس گرفته شده تلقی شده یا به عنوان یک مورد غیر قابل قبول تلقی شده ، ممکن است حق شما برای بهره مندی از خدمات بهداشتی رایگان پایان یابد. اگر فکر می کنید نیاز خاصی دارید یا بیماری مزمنی دارید که نیاز به درمان و پیگیری دارد ، می توانید با گزارش های بهداشتی خود که توسط بیمارستان های دولتی یا سایر نهادهای بهداشت عمومی صادر می شود ، به اداره کل مدیریت مهاجرت در استان خود مراجعه کنید. ممکن است مقامات از شما بخواهند که در توضیح وضعیت خود تقاضا نامه ای بنویسید. سپس در پی ارزیابی ، در مورد درخواست شما تصمیم مثبت یا منفی گرفته شده و به شما اطلاع داده می شود.

هزینه خدمات بهداشتی در صورتیکه در محدوده قوانین اجرایی بهداشت قرار بگیرد، می تواند تحت پوشش قرار بگیرد. اگرچه دامنه خدمات درمانی به طور قابل توجهی گسترده است، برای مسائل درمانی که در محدوده قوانین اجرایی بهداشت قرار نمی گیرند و یا بیش از آستانه مندرج در ان می باشند، ممکن است لازم باشد که یک پرداخت اضافی را انجام دهید.

نیازی به گرفتن قرار ملاقات برای دسترسی به خدمات درمانی ارائه شده در مراکز بهداشتی اولیه را ندارید. با این حال، برای استفاده از خدمات درمانی ارائه شده در بیمارستانها، باید قرار ملاقات داشته باشید. می توانید این قرار ملاقات را از طریق شماره تلفن 182 کسب کنید. اما در حال حاضر، در مرکز تماس 182 کمک ترجمه ای وجود ندارد. بنابر این مهم است که هنگام تماس با این شماره، از  فرد ی که زبان ترکی میداند، کمک بگیرید.

در روز قرار ملاقتان، قبل از دیدن پزشک، باید شماره بارکد تهیه کنید. همچنین مهم است که در هنگام بازدید از بیمارستان، کارت شناسایی تقاضای حمایت بین المللی یا کارت شناسایی دارنده حمایت بین المللی خود را به همراه داشته باشید.

انتظار می رود افرادی که برای حمایت بین المللی در خواست داده اند، تا گرفتن نتیجه درخواست خود،در استانی که به انها داده شده است و اصطلاحا ” شهر ماهواره ای ” خوانده می شود،اقامت کنند. نام این استان یا ” شهر ماهواره ای ” در کارت شناسایی صادر شده برای متقاضیان حمایت بین المللی دیده می شود. دارندگان حمایت بین المللی هم تحت این الزام هستند که در استان ثبت شده اقامت کنند. طبق قانون، متقاضیان و دارندگان حمایت بین المللی، از حقوق و خدماتی مثل خدمات درمانی ، تنها در استان در نظر گرفته شده و پس از تکمیل ثبت نامشان، می توانند بهره مند شوند.

با این حال، اگر امکان درمان کافی در یک استان خاص وجود ندارد، ممکن است به یکی دیگر از استانها ارجاع داده شود، که این به اختیارات ارائه دهندگان خدمات درمانی می باشد. در این مورد، شما باید با فرم ارجاعی که از بیمارستان دریافت کرده اید، به مدیریت اداره مهاجرت استانی در شهر خود مراجعه کنید و در خواست اجازه سفر به استانی که در ان بیمارستان ارجاعی شما در ان واقع هست را، انجام دهید.

برای شرایط اورژانس پزشکی،می توانید بدون هیچگونه محدودیت جغرافیایی، خدمات درمانی دریافت کنید.

اگر به یک موسسه بهداشتی متوسطه یا عالی ارجاع داده شده اید، مانند یک بیمارستان پژوهشی دانشگاه یا یک بیمارستان خصوصی در همان استان، لطفا به خاطر داشته باشید که در طول اعتبار ارجاعتان، باید به موسسه مربوطه مراجعه کنید.

برای خدمات سر پایی، اعتبار ارجاع، پنج روز کاری می باشد. مدت اعتبار ارجاع برای افراد مبتلا به بیماریهای مزمن و یا افرادی که دارای مدرک کنترل هستند، سی روز می باشد. شما باید با فرم ارجاعیتان به انستیتو مراجعه کنید. اگر این دوره را از دست بدهید، باید بدنبال یک ارجاع جدید باشید.

اگر به بیمارستانی در استان دیگری ارجاع داده شده اید، باید ابتدا به مدیریت اداره مهاجرت استان مراجعه و در خواست اجازه سفر کنید.

اگر چه در برخی از موسسات بهداشتی خدمات ترجمه توسط مترجم وجود دارد ( بیشتر به زبانهای عربی و فارسی و بطور مشخص به زبانهای دیگر )، اما متاسفانه این خدمت بسیار محدود است. در مراکز بهداشتی مهاجرین، که مراکز بهداشتی اولیه هم به حساب می آیند، ترجمه بسته به ظرفیت، وجود دارد.

مرکز تماس اورژانس که می توانید از طریق شماره تلفن 112 برای دریافت در خواست پزشکی در موارد اضطراری تماس بگیرید، اگر درخواست کمک ترجمه ای بکنید، شما را به مرکز ارتباطات خارجی وصل می کند. مرکز ارتباطات برای خارجیان، مرکز تماسی است که توسط اداره کل مدیریت مهاجرت تاسیس شده و به زبانهای ترکی،انگلیسی، عربی، فارسی، روسی و آلمانی کار می کند. فقط در موارد اضطراری، بر اساس ارجاع مرکز اورژانس 112، مرکز ارتباط خارجیها، پشتیبانی ترجمه را فراهم می کند.

سازمانهای اجتماعی مدنی که از پناهندگان و مهاجران حمایت می کنند، هم ممکن است که خدمات ترجمه برای دسترسی به خدمات بهداشتی را بر اساس منابع و ظرفیتشان ، انجام دهند. شما می توانید در شهر خودتان با سازمانهای اجتماعی مدنی تماس گرفته و از انها اطلاعات بیشتری در مورد خدمات حمایتی ترجمه شان بگیرید.

مرکز تماس وزارت بهداشت که می توانید از طریق شماره تلفن 184 به آن دسترسی پیدا کنید، هم خدمات ترجمه فراهم می کند. این مرکز تماس، اطلاعات عمومی در مورد چگونگی دسترسی به خدمات درمانی را فراهم می کند. شما همچنین می توانید شکایات و نگرانیهای خود را در مورد خدمات بهداشتی که دریافت کرده اید را، از طریق این مرکز تماس در میان بگذارید.

ما همچنین مایل به تاکید بر این نکته هستیم که مرکز تماس 182 که شما نیاز دارید برای گرفتن قرار ملاقات برای بیمارستانهای عمومی با آن تماس بگیرید، کمک ترجمه ای ندارد. بنابر این مهم است که در هنگام تماس با این شماره، از فردی که زبان ترکی میداند، کمک بگیرید

شما می توانید به داروهای رایگان که توسط پزشکان تجویز شده و در پوشش بیمه پزشکی عمومی که توسط سازمان تامین اجتماعی ارائه می شود، دسترسی پیدا کنید. در بعضی از استانها ممکن است درخواست شود که سهم بیمار پرداخت کنید. علاوه بر این، اگر بین داروهای تجویز شده و داروهای ارائه شده تفاوتی وجود داشته باشد، ممکن است لازم باشد که این تفاوت را بپردازید.

نسخه ها ممکن است بصورت الکترونیکی یا بصورت دست نوشته باشد. اگر نسخه الکترونیکی باشد، لطفا توجه کنید که شماره رمز نسخه را داشته باشید. اگر نسخه بصورت دست نوشته باشد، هنگامی که به داروخانه قراردادی می روید، مهم است که نسخه را همراه داشته باشید. ثبت نام، یک پیش نیاز برای دسترسی به دارو می باشد. لطفا اطمینان حاصل کنید که مدرک شناسایی خود، که دارنده شماره شناسایی خارجی که با 99 شروع می شود را، در هنگام رفتن به داروخانه همراه دارید

متقاضیان و دارندگان حمایت بین المللی، حق دریافت حمایت بهداشتی روانی ارائه شده توسط بیمارستانهای عمومی را دارند. علاوه بر این، شما می توانید از حمایت مراکز تحت اداره وزارت خانواده،کار و امور اجتماعی و سازمانهای اجتماعی مدنی که خدمات اجتماعی- روانی در همکاری با وزارتخانه را انجام میدهند، برخوردار شوید.

شما حق دسترسی به خدمات پزشکی بدون تبعیض را دارید، حق آگاه شدن از شرایط تندرستیتان و امکان مداوا، حق موافقت یا رد مداوا بصورتیکه قانون اجازه می دهد، و حق داشتن حریم خصوصی و مراقبت محترمانه. شما همچنین حق تصمیم گیری نهایی در رابطه با درمان، حق بهره بری از پیشرفتهای درمانی، حق داشتن بازدید کننده، و درخواست همراهی یک فرد، و حق دریافت مراقبتهای سالم و محترمانه را دارید.

اگر اعتقاد دارید که حقوق شما به عنوان یک بیمار نقض شده است، حق شکایت دارید و در شرایط مناسب، جبران خسارت جسمی یا روحی که به آن دچار شده اید را میتوانید دریافت کنید. برای این منظور، می توانید به واحد حقوق در بیمارستانی که از آن خدمات درمانی دریافت کرده اید، مراجعه کنید. در هر صورت، و بویژه در مواردی که احساس می کنید که نارضایتی شما به اندازه کافی مورد توجه قرار نگرفته است،حق دارید که یک شکایت کتبی به اداره حقوق بیماران زیر نظر اداره بهداشت استان ارائه دهید. همچنین این امکان را هم دارید که نگرانیها یا شکایات خود را از طریق مرکز تماس تلفنی 184 وزارت بهداشت، به گوش برسانید. این خط تلفنی ،خدمات ترجمه ای هم ارائه می دهد.

برای بهتر کردن ارائه خدمات و اطلاعات در این سایت، ضمن رعایت کامل حریم خصوصی، اطلاعات از طریق کوکی ذخیره می شوند.